Eerste indruk vs. laatste indruk Deel 1

Eerst indruk vs. laatste indruk Deel 1

Toen ik in 2023 voor het eerst met een groep op reis ging naar Gambia, kwam het besef dat ik écht op Afrikaanse grond stond toen we in de rij stonden voor de douane.  De geur, de mensen en de warmte deed me dit beseffen. Ik beeldde me de wereldbol in en zag mijn eigen voeten daar op dat Afrikaanse continent staan. Dat voelde heel bijzonder.

We kwamen midden in de nacht aan. De vlucht die we oorspronkelijk zouden nemen had flinke vertraging en werd uiteindelijk gecanceld. Daarom hadden we onze vlucht om moeten boeken, met als gevolg dat we dus zeker 8 uur later aankwamen. Eenmaal geland werden we heel vrolijk ontvangen door de Gambianen met wie we de komende twee en een halve week samen zouden spenderen. Met hun witte glimlachen  en een welkomstbord in hun handen stonden ze ons op te wachten. Daarna werden we begeleid richting het busje waar de chauffeur ons bracht naar ons verblijf. 

Tijdens deze busrit hadden we mooi de tijd om rustig om ons heen te kijken en een beetje te landen. Hoewel, er werd ook veel met ons gekletst, dus helemaal rustig was het niet.  Toch kon ik tussen het kletsen door af en toe naar buiten gluren. Het was erg donker buiten. Wat me het meeste opviel waren de geiten en ezels die gewoon op straat liepen. Ook zag ik vele straathonden lopen en viel het me op dat het nog heel levendig was buiten zo midden in de nacht. Dit waren de eerste dingen die me opvielen, maar het was nog niet genoeg om een cultuurshock te krijgen.

Die cultuurshock kwam later wel, toen we de volgende dag de zonovergoten straten gingen verkennen. Waar was ik?!
De rustige zandwegen in de straat waar we 'woonden' waren nog te doen, maar zodra we bij de grote weg aankwamen, werd ik helemaal overweldigd van wat ik zag. Het was ineens zo druk met auto's, mensen, geuren, geluid en geroep. Het ene voedselkraampje na het andere dook ineens op. We moesten de snelweg oversteken en denk maar niet dat er stoplichten in Gambia zijn.  Het is gewoon goed kijken en je beurt nemen. Ik was opgelucht toen we aan de overkant weer op het zand stonden. Vanaf daar was het nog een klein stukje naar het strand. Op het strand aangekomen voelde ik me weer wat prettiger. Deze wandeling was een hele belevenis. En toen had ik nog niet eens over de Serrekunda markt gelopen. Dit zou ik een week later wel meemaken...

Gelukkig ben ik het nu meer gewend en vind ik zelfs wel wat hebben allemaal. Grappig hé, hoe dat kan veranderen.

Ben jij wel eens in een land in Afrika geweest en herken je dit? En hoe kijk je er nu tegenaan? Ik ben benieuwd naar jouw ervaring! Deel het in de reactie hieronder.

Foto's: Gambia, augustus 2023